Ömrüne neler sığdırır insan Kınadıklarını belki de yaşar Yapmam dediğin de yapar Sevmem dediğin de sever Gitmem...
Şiirleri
Şükür, minel Habibi ilel Habibi Habib Gönlüme Sensin şifa veren tek Tabib Sevgili’den gelen herşey bana Sevgilidir...
Haramdan kim ölmüş deme Haram şeyleri bilerek yeme Haram azıcık deysede dile Mutlak götürür cehenneme Haram sırf...
Hazan yaşa bakmıyor ey Can Hazan zamana bağlı bir Gam Hüzün Gönül’e düşer de o An Saça...
Devrim daim olsun ey Yar, dar’ımsa didar. Hu cemresi düştü Gönle, ruhum’sa biçar. Sır perdesi aralandı ey...
Güzellik gece Karanlığın da değil! Senin Ruh Karanlığını parçalayan, Güzel duânda ki Nur zerreciğinin, Gönlünü aydınlatan tecellisin...
Zümrüdü Ankay’a aşık olmuş bir gönül, hangi kuş ile mutlu olabilir ki ey Bülbül? F.A.G.
Kardeş olmayanı bıraktım sellereGit gidebildiğin kadar uzak ellere Benden uzaklarda düşsen dillere Kulak asmam haber eden yellere...
O sadece sonsuzun bir rengini soluyor. Hayat ise sonsuzlukta sevgiyle doluyor. Her doğan can mutlaka birgün ölüyor....
var benim fazla sevip kaybettiklerim de kendine hakkımı helal etmediklerim de hepsini çıkarıp astım uzun çamaşır ipine...