
Hoşşikci
Rahmetli Babam’ı anmadığım gün yok galiba.
Her sözü altın değerindeymiş meğer.
Birilerine yağ yakarak, veya sırtını dayıyarak veya gölgesine sığınarak, bir yerlere gelmek isteyen veya gelen ama kendini başkasının sayesinde, öne çıkaran, kişileri görünce onları
ciddiye almaz hatta görmemezlikten gelirdi.
Bazende karşı kaldırıma geçerdi selamını almamak için!
Sonrada benim kendine acaip acaip baktığımı görünce, şöyle açıklardı durumu!
„Bu Herifte, onun bunun Gerisine yapışmış Kene gibi Hoşşikcinin tekidir !“
Hoşşikci Urfa’da Beleşci veya Yalaka demekmiş!
İyiki bir Urfalı Babanın kızı olarak dünyaya gelmişim!
Ama etrafımda ki Hoşşikcileri hala ayırt etmekte zorluk çekiyorum ben Babam!
F.A.G.